Wincentemu Witosowi nadano tytuł Honorowego Obywatela Miasta Tarnowa. Decyzja radnych miejskich była jednogłośna

Za przyjęciem uchwały głosowali wszyscy radni obecni na czwartkowej sesji.

Nadanie tytułu poprzedziła półgodzinna dyskusja. W jej trakcie nikt nie kwestionował olbrzymich zasług i dokonań Witosa, pojawiały się tylko dyskretne pytania, dlaczego uchwała podejmowana jest akurat w czasie kampanii wyborczej.

- Senat RP ustanowił rok 2024 Rokiem Wincentego Witosa. Dlaczego właśnie dzisiaj, w szczególnych okolicznościach, o których na tej sali nie chcę mówić, rada miejska ma rozpatrywać ten wniosek o przyznanie honorowego obywatelstwa? - pytała Anna Krakowska, zabierając głos na stojąco. - Kiedy mówię o Wincentym Witosie, w dowód szacunku powstaję. To wielka postać w historii Polski, a kwestionowanie jego dokonań byłoby krzywdą dla pamięci tego męża stanu – zaznaczyła.

O nadanie Wincentemu Witosowi tytułu Honorowego Obywatela Miasta Tarnowa wnioskował do rady miejskiej i prezydenta Tarnowa prezes PSL Władysław Kosiniak-Kamysz.

Stało się to krótko po tym, jak w maju Sąd Najwyższy na wniosek kasacyjny Rzecznika Praw Obywatelskich uniewinnił Witosa i innych liderów PSL oraz PPS od skazującego wyroku w procesie brzeskim w latach 30. XX wieku za działalność w Centrolewie, nieprzychylnym piłsudczykom.

- Czas nie jest przypadkowy. Wincenty Witos był osobą skazaną niesłusznie, po 90 latach cieszy się wreszcie nieposzlakowaną opinią wobec majestatu Rzeczpospolitej – odpowiadał Kosiniak-Kamysz obecny na sali.

- W czerwcu rada uzupełniła przepisy o nadawaniu tytułów o zapis umożliwiający honorowanie w ten sposób osób nieżyjących – dodał Jakub Kwaśny, przewodniczący Rady Miejskiej w Tarnowie.

Przed głosowaniem przedstawiciele zarówno klubów Koalicji Obywatelskiej, jak i Prawa i Sprawiedliwości zadeklarowali poparcie uchwały o nadaniu Witosowi tytułu Honorowego Obywatela Miasta Tarnowa.
- Witos na powrót połączył Radę Miejską w Tarnowie – skomentował prezes PSL, dziękując radnym po głosowaniu.

Mąż stanu z Wierzchosławic mocno związany także z Tarnowem

Wincenty Witos urodził 21 stycznia 1874 r. w przysiółku Dwudniaki, należącym do podtarnowskiej wsi Wierzchosławice.
W 1908 roku wybrano go do galicyjskiego Sejmu Krajowego, a w 1911 roku – do parlamentu w Wiedniu. Po rozłamie w PSL w 1913 roku stanął na czele umiarkowanego PSL „Piast”. W październiku 1918 roku stanął na czele Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie – pierwszego ciała niezależnego od Austriaków.
W odrodzonej Polsce Witos był trzykrotnie premierem. Po raz pierwszy w lipcu 1920 r., w czasie ofensywy bolszewickiej. Wydał wówczas odezwę do chłopów, nawołując ich do wsparcia obrony kraju. Był gorącym orędownikiem reformy rolnej. Do ostatecznego kształtu reformy w postaci ustawy z 1925 roku przyczynił się, zawierając jako szef „Piasta” „pakt lanckoroński” z endecją i stając na czele gabinetu większości narodowo-chłopskiej, czyli Chjeno-Piasta.
Trzeci raz został premierem na początku maja 1926 roku. W 1930 roku poparł Centrolew opowiadający się przeciw ograniczaniu demokracji przez sanację.
Skazany na półtora roku w niesławnym procesie brzeskim, wyemigrował do Czechosłowacji, skąd wrócił na krótko przed wybuchem wojny.
Podczas okupacji był inwigilowany przez Gestapo i przejściowo uwięziony, jego córka została osadzona w obozie koncentracyjnym.
W 1945 r. odmówił współpracy z władzami sowieckimi, zmarł 31 października tego roku w Krakowie. Pochowany został na cmentarzu w Wierzchosławicach.

W sercu Tarnowa powstała "Katedralna Jadłodzielnia", żeby nie marnować żywności