Największym marzeniem rodziców Adasia jest, aby chłopiec zrobił swój pierwszy krok. Rodzina z Lichwina potrzebuje wsparcia, aby je spełnić

Patogeny coraz bardziej odporne

Adaś do rezolutny i uśmiechnięty chłopczyk. Mama nazywa go prawdziwym śmieszkiem, bo mimo tego, czego doświadcza na co dzień, najczęściej sprawia wrażenie zadowolonego.

Nie może jednak bawić się tak jak inne dzieci, chodzić, ani nawet raczkować. Jego życie kręci się wokół rehabilitacji, wizyt u specjalistów i zabiegów operacyjnych.

- Adaś jest oczkiem w głowie całej rodziny. Wszyscy walczymy o to, aby postawić go na nogi. Wiemy, że nigdy nie będzie chodził, jak zdrowy człowiek, ale chcielibyśmy, żeby mógł się samodzielnie poruszać - mówi Monika Ziomek, mama chłopca.

Adaś jest drugim dzieckiem pani Moniki i jej męża Tomasza. W trakcie ciąży nic nie zwiastowało problemów. Mama chłopca przechodziła wszystkie niezbędne badania, które pokazywały, że ciąża przebiega wręcz wzorowo.

14 października 2020 przyszedł czas porodu. Pani Monika rodziła w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie przez cesarskie cięcie. Tego dnia nie zapomni do końca życia. Tuż po urodzeniu okazało się, że Adaś nie oddychał i tylko szybkie działania pani neonatolog uratowały mu życie.

Niestety, chłopiec przyszedł na świat ze zdeformowanymi kończynami, ponieważ podczas ciąży doszło do tzw. zespołu taśm owodniowych. Taśmy owodniowe z łożyska oplotły jego ciało, przez co nie mógł się normalnie rozwijać w czasie ciąży.

- Od lekarza podczas porodu usłyszałam, że powinniśmy iść do Częstochowy podziękować Matce Boskiej, że Adaś w ogóle urodził się z nóżkami, bo te taśmy mogły odciąć kończyny. To był dla mnie szok, nie zdawałam sobie sprawy co się dzieje - wspomina mama chłopca.

Pani Monika zobaczyła synka dopiero w trzeciej dobie po porodzie, a od piątego dnia Adasia trzeba już było rehabilitować. Zespół taśm owodniowych spowodował bowiem artrogrypozę, czyli wrodzoną sztywnością stawów.

Do dziś chłopczyk poddawany jest wyczerpującej rehabilitacji. Przeszedł już też cztery operacje, a kolejne przed nim. Wszystko po to, aby mógł w przyszłości chodzić.

- Jeszcze rok temu lekarz mówił, że nie ma szans, że będzie chodził, bo nie ma mięśnia czworogłowego uda. Ale my tak mocno ćwiczymy, kilka razy w tygodniu jeździmy do Nowego Sącza i Tarnowa na rehabilitację, i ten mięsień zaczął się pojawiać. Walczymy, aby synek mógł zrobić ten pierwszy krok - mówi Monika Ziomek.

Rehabilitacja, specjalistyczne ortezy, które musi zakładać Adaś i ciągłe wyjazdy do specjalistów oraz na zabiegi oznaczają ogromne koszty. Pani Monika musiała zrezygnować z pracy, żeby 24 godziny na dobę być przy synku. Rodziców finansowo wspomaga rodzina, ale to nie wystarczy na pokrycie wszystkich potrzeb.

Dlatego rodzinę z Lichwina można wspierać datkami za pośrednictwem strony siepomaga.pl. Na Adasia można również oddać 1,5 proc. podatku. Wystarczy w formularzu PIT wpisać nr. KRS 0000037904, a w rubryce „Informacje uzupełniające - cel szczegółowy 1,5%” podać: 39648 Ziomek Adam.

[

](https://www.siepomaga.pl/adam-ziomek "Siepomaga - pomagam codziennie")