Poznań ma świętomarcińskie rogale, a Tarnów Górę św. Marcina z ruinami zamku i XV-wiecznym, drewnianym kościółkiem [ZDJĘCIA]

FLESZ - Ponad 5 mln Polaków będzie pracować zdalnie

Góra Św. Marcina nazwę swą wywodzi od, jak głosi legenda, św. Marcina, który miał się tu ukazać na początku ub. tysiąclecia.

"Wg tradycji poświęcenia kościółka miał dokonać bp Stanisław Szczepanowski (ok.1030-1079) i by upamiętnić ukazanie się św. Marcina, jego imię nadano kościółkowi. Kościółek w Zawadzie uważany jest za najstarszy kościół w Tarnowie i okolicach, bowiem przed 1400 r. był kościołem parafialnym właśnie Tarnowa, chociaż leżał poza jego granicami, w Zawadzie. Nie wiadomo, jak wyglądał ten pierwszy kościółek, bo przez wieki na pewno przechodził jakieś przemiany. Dzisiaj jest pw św. Marcina Biskupa. Historycy przypuszczają, że w tym miejscu była pogańska gontyna przekształcona w kościół po przyjęciu chrześcijaństwa" - pisze Stanisław Siekierski.

Powstanie kościółka wiąże się z pewną legendą

"Otóż ten kościółek drewniany, nazwany świetlicą, miał przypłynąć gdzieś z gór w czasie powodzi płynącą opodal rzeką Białą. Na niej płynęła złotowłosa dziewczyna, która krzycząc wzywała pomocy. Miał to usłyszeć rycerz Spycimir Leliwita. Podpłynął łodzią, wbił miecz w świetlicę i przyciągnął ją na brzeg. Po przetransportowaniu na górę stał się zaczątkiem dzisiejszego kościółka. Tyle legenda" - dodaje Stanisław Siekierski.

Obok kościółka wznosi się blisko stumetrowy maszt radiowo-telewizyjny, który widać z daleka.

Miejsce wypoczynku i rekreacji tarnowian

Góra św. Marcina to zaplecze rekreacyjne dla mieszkańców Tarnowa. Na terenie lasu wytyczono sieć ścieżek pieszych i rowerowych, znajduje się tam też plac zabaw dla dzieci, a poniżej krawędzi lasu – basen letni, a naprzeciw niego Park Biegowy.

Na Marcince, jak potocznie nazywa się wzniesienie, w czasach PRL-u funkcjonował wyciąg narciarski, a nawet była zbudowana mała skocznia.

Ruiny zamku Tarnowskich i krzyż na wzgórzu

Wzniesienie najbardziej znane jest jednak z majestatycznego zamku, po którym niestety zostały już tylko ruiny. Obok stoi wysoki krzyż (pierwszy ustawiono w 1935 r., kilka lat temu wymieniono go na nowy), który obecnie jest już praktycznie niewidoczny z miasta, bo zasłaniają go drzewa.