Szczęście Jaskółek

Tarnowskim żużlowcom i włodarzom spółki przyda się teraz trzeźwe spojrzenie na zaistniałą sytuację i realna ocena sukcesu. Nie ulega bowiem wątpliwości, że żużlowcy "Jaskółek" mieli mnóstwo szczęścia, a praktycznie dziewięć z jedenastu punktów zdobyli dzięki osłabieniom rywali. Na "pierwszy ogień" poszedł pokonany dwoma punktami Betard Wrocław. Jaki jednak byłby wynik tego meczu, gdyby w szeregach gości wystąpił Kenneth Bjerre - wie każdy znający się choć trochę na żużlu kibic. Potem był mecz z Włókniarzem i do odrobienia 10 punktów z Częstochowy.

W Tarnowie wielka euforia, bo rzutem na taśmę w ostatnim wyścigu bonus wywalczył Tomasz Jędrzejak. Warto jednak przypomnieć, że wśród "Lwów", najsłabszej drużyny Ekstraligi, zabrakło Taia Woffindena i Jonasa Davidssona. Ten duet może i nie jest "najwyższych lotów", ale prawdopodobnie wynik potyczki byłby inny.
Kolejną łyżką dziegciu w beczce miodu jest występ biało-niebieskich przeciwko Unibaksowi. Ośmiopunktowa wiktoria z torunianami, którzy jechali bez Hansa Andersena to też nie jest wielki powód do dumy. Choć akurat w tym przypadku trzeba przyznać, że wygrana nie była taka, jak wynik na to wskazuje, czyli... wymęczona. Tarnowianie mieli kontrolę nad przebiegiem spotkania.

I wreszcie ostatni, chyba najgorszy w ostatnim czasie mecz - ten przeciwko Polonii Bydgoszcz. Zawodnicy znad Brdy bez swojego asa atutowego Emila Sajfutdinowa stracili w trakcie sezonu ponad połowę swojej pierwotnej wartości. Zostawmy jednak "gdybanie". Tauron Azoty obroniły miejsce w najlepszej żużlowej lidze świata, co jest dużym sukcesem. Korzystanie ze słabości przeciwników nie jest przecież łatwe, a punkty bez względu na skład trzeba wywalczyć na torze. Za tę walkę zawodnikom należy się szacunek.