Felieton: po naszemu - czyli po polskiemu

Panie redaktorze. Podpisuję się pod tym oboma ręcoma i niech panu Bóg przebaczy. Język polski staje się powoli językiem obcym dla Polaków i nie ma znaczenia forma, lecz dominuje treść. Niedawno profesor Miodek mówił w swoim programie, że słowa ordynarne mogą wyrwać się ludziom z wrodzonym brakiem kultury.

I co się stało? Tuż po tej mądrej wypowiedzi pan z renomowanej telewizji popuścił nieco swoim wrodzonym brakom i zaklął siarczyście. Nic bym do tego pana nie miał, gdyby nie siedział przy stole z ludźmi kultury.

Ja też często przeklinam, ale nigdy mi się nie wyrywa - ja klnę z premedytacją i posiadam w tym kierunku wyuczoną wiedzę, najczęściej od klasyków literatury. W niedzielę nie wytrzymałem i zakląłem jak tylko potrafię najpiękniej, albo jak potrafił to robić Hemingway, bo zanim wstałem, zjadłem śniadanie i postawiłem na rytualny rosół, wybiła godzina 14.30, więc musiałem wyjść do kina.

Nie wiem, kto ma tak dobry humor, że artystyczne kino Cinemarzenie wsadził na tę godzinę. Czy ci ludzie nie jedzą obiadów? Więc zakląłem i poszedłem do kina, bo akurat miała być projekcja filmu kina islandzkiego, cokolwiek ma to oznaczać. Nie żałuję, bo słowa miłej prelegentki uświadomiły mi, że Polański kręci kino polskie, a Forman czeskie, chociaż - w większości - robią filmy poza tymi krajami.

Jedyną prawdą o Islandii, jaką wyniosłem z niedzielnej projekcji, była informacja prelegentki, że kiedyś powstał jakiś film islandzki, ale zaginał bez wieści i - jak stwierdziła miła pani - "Nie znalazłam na ten film namiarów".

Wybierz małopolską miss internetu. Zobacz zdjęcia**pięknych dziewczynPolecamy w serwisie kryminalnamalopolska.pl:**Starcie pseudokibiców w Krakowie: tłukli kijami i butelkami
Maciej Szumowski stał się legendą. Idź jego drogą.**Wejdź na szumowski.eu**