Motyw z Podhala znalazł się na pracach Picassa. To prezent, który dał kochance

W sierpniu 1948 roku Pablo Picasso przyjechał do Wrocławia na Światowy Kongres Intelektualistów w Obronie Pokoju, wówczas też artysta odwiedził kilka polskich miast, m.in. Warszawę, Kraków, Oświęcim.

Pokłosiem wizyty w Małopolsce była, m.in. litografia "Głowa więźnia" - unikatowy przykład tej tematyki w twórczości , malarza. Po powrocie do Francji artysta stworzył także cykl "Kobieta w fotelu", przedstawiający jego ówczesną partnerkę życiową, malarkę Françoise Gilot w kożuszku, kupionym w Krakowie.

"Liczne przekształcenia formalne, jakich dokonywał wówczas artysta , a także jego eksperymenty techniczne z litografią sprawiają, że definicja klasycznego piękna ulega zmianie, a co za ty idzie samo piękno przyjmuje teraz zgoła niespodziewane kształty" - czytamy o cyklu "Kobita w fotelu" w zapowiedzi wystawy.

Picasso i uwieczniona na litografiach Françoise Gilot poznali się w 1943 roku. Malarz miał wówczas 61 lat, a Françoise 21. Picasso był
wówczas żonaty z rosyjską tancerką Olgą Koklową i związany z Dorą Maar, co nie przeszkodziło parze nawiązać płomiennego romansu. Owocem ich związku była dwójka dzieci: syn Claude i córka Paloma. Picasso nigdy nie rozwiódł się z Koklową, obawiając się podziału majątku, związek z Françoise Gilot trwał dekadę. Po rozstaniu z Gilot, Picasso miał blokować sprzedaż jej dzieł.

Swój związek z artystą Gilot opisała z książce " Żyć z Picassem", której publikację również usiłował zablokować. Bezskutecznie, została wydana jedenaście lat po rozstaniu artystycznej pary. Jednak po ukazaniu się książki, Picasso zerwał całkowicie kontakty zarówno z Françoise Gilot, jak i z ich wspólnymi dziećmi.

Na wystawie znalazła się także fotografia przedstawiająca parę w kupionych w Polsce kożuchach.

Cykl "Kobieta w fotelu" to zaledwie niewielka część wystawy dzieł Picassa, będącej pierwszą w Polsce ekspozycją prac pochodzących z Museo Casa Natal Picasso w Maladze, rodzinnym mieście artysty. Prezentowana w Muzeum Narodowym w Warszawie wystawa została podzielona na cztery części: Ideał piękna, Mity, Ceramika i Polska opowieść. Hiszpański wybór został uzupełniony pracami Picassa ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie.