Tarnów. Zabrali przystanek, zapomnieli ustawić ławkę. Podróżni w oczekiwaniu na autobus, musieli stać w pełnym słońcu

W całym mieście wymienionych zostanie w sumie 15 z 200 istniejących wiat przystankowych. Będzie to kosztowało ponad 300 tysięcy złotych. W dziesięciu miejscach Tarnowa staną trzymodułowe wiaty wyposażone w ławki dla pasażerów oraz podświetlane kasetony z nazwą przystanku, a także gabloty z rozkładami jazdy. Nowe wiaty pojawiły się już m.in. przy ulicy Okrężnej (MPK i Tarnospin) oraz przy ul. Gumniskiej (Sąd).

Oprócz tradycyjnych, zamówienie obejmuje również montaż pięciu "zielonych przystanków". Takie wiaty, oprócz standardowego wyposażenia, będą posiadały konstrukcje tylnych ścian, które z czasem porosną bluszczem oraz rozplenicami japońskimi. Dotąd w mieście były cztery takie wiaty.

Kontrowersje wzbudziła właśnie wymiana jednego z nich – przy ul. Starodąbrowskiej (Dom Seniora). Starą konstrukcję niefortunnie zdemontowano w środę, kiedy do miasta dotarła fala afrykańskich upałów.

- Dzwoniłem do ZDiK-u (Zarząd Dróg i Komunikacji, przyp. red.), kiedy będzie nowa wiata. Mój rozmówca, beztroski pan - powiedział że… za kilka dni. Upał w słońcu - prawie 40 stopni Celsjusza, nie ma gdzie usiąść! Starość. Bolą nogi, kręgosłupy. A tu na upale nie ma gdzie usiąść na przystanku – ubolewał nasz Czytelnik.

Mężczyzna prosił w ZDiK o to, aby obok przystanku – do czasu pojawienia się nowej wiaty ustawić tymczasowo chociaż ławkę, aby podróżni, tacy jak on, których sporo korzysta z tego przystanku mogli na chwilkę odpocząć w oczekiwaniu na autobus.

Po naszej interwencji, ławeczka przy Starodąbrowskiej wprawdzie nadal się nie pojawiła, ale za to w piątek przyjechali robotnicy i zamontowali nową wiatę, wyposażoną w miejsce do siedzenia. W ZDiK zapewniają, że demontowane są konstrukcje stare, zniszczone i mało funkcjonalne, a sam proces ich wymiany na nowe odbywa się sprawnie. Utrudnienia dla pasażerów trwają jeden, góra dwa dni. Niemniej jednak szkoda, że nie pomyślano o osobach starszych, które musiały czekać na autobus stojąc w słońcu, bo nie było na czym usiąść, aby choć na chwilkę odetchnąć.