Nie żyje biskup Jan Styrna, pochodził z Przyborowa koło Brzeska, był biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej i ordynariuszem elbląskim

Chociaż biskup Jan Styrna od 2003 roku był ordynariuszem elbląskim, systematycznie przyjeżdżał swoje rodzinne strony do Szczepanowa. Urodził się w Przyborowie w 1941 roku, który był wówczas częścią parafii Szczepanów (obecnie jest to odrębna parafia).

Na plebanii w Szczepanowie biskup Jan Styrna miał swoje mieszkanie, w którym regularnie pomieszkiwał w czasie urlopu. - Po raz ostatni był u nas jeszcze przed chorobą dwa lata temu. Wcześniej zawsze bywał na wakacje, na ferie, w ciągu roku, uczestniczył w różnych nabożeństwach, rozpoczynał tygodniowy odpust ku czci św. Stanisława. Służył u nas pomocą, bardzo dużo spowiadał, a jak trzeba było, wychodził komunikować. Zachowywał się, jak zwyczajny ksiądz, który jest na parafii do pomocy - wspomina ks. Władysław Pasiut, proboszcz w Szczepanowie.

W bazylice w Szczepanowie do dnia pogrzebu trwają modlitwy za duszę zmarłego biskupa Jana Styrny. Od czwartku (29.09) do soboty (1.10) o godz. 17.30 będzie odmawiany różaniec.

- W dniu pogrzebu, w niedzielę o 9.30 będzie miała miejsce uroczysta msza pogrzebowa za jego dusze, bo nie wszyscy mogą jechać na pogrzeb do Elbląga. Ponad 65 osób pojedzie autokarem, a kilka wybiera się samochodami - dodaje ks. Pasiut.

Jan Styrna urodził się 25 stycznia 1941 w Przyborowie. Od 1955 kształcił się w IV Liceum Ogólnokształcącym w Tarnowie, gdzie też w 1959 złożył egzamin dojrzałości.

W latach 1959–1965 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Święceń prezbiteratu udzielił mu 27 czerwca 1965 w katedrze Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie tamtejszy biskup diecezjalny Jerzy Ablewicz.

Magisterium z teologii otrzymał w 1971 na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Dalsze studia odbył w latach 1971–1975 w Instytucie Teologii Pastoralnej Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Uwieńczył je uzyskaniem w 1975 doktoratu z teologii pastoralnej na podstawie dysertacji Przemiana religijnej funkcji rodziny w środowisku wiejskim (na przykładzie wybranych wsi powiatu tarnowskiego).

• w latach 1965–1967 pracował jako wikariusz:
• w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowym Wiśniczu,
• w latach 1967–1971 w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krynicy Zdroju.
• po ukończeniu studiów doktoranckich, w latach 1975–1977 był ponownie wikariuszem parafii w Krynicy Zdroju,
• w latach 1977–1978 parafii św. Mateusza w Mielcu.
• od 1978 do 1980 r. przebywał w diecezji berlińskiej, gdzie zajmował się duszpasterstwem wśród polskich robotników.

W 1980 na własną prośbę wrócił do diecezji tarnowskiej, gdzie został mianowany proboszczem parafii Bożego Ciała w Bieczu. W latach 1982–1991 pełnił jednocześnie funkcję dziekana dekanatu Biecz. W latach 1984–1989 był członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Ogólnego.

W 1980 objął stanowisko adiunkta w Instytucie Studiów nad Rodziną Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie do 1982 prowadził wykłady z socjologii rodziny. W 1991 został wykładowcą katolickiej nauki społecznej w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie.

22 czerwca 1991 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej i biskupem tytularnym Aquipendium. Święcenia biskupie otrzymał 28 lipca 1991 w bazylice katedralnej Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie. Głównym konsekratorem był biskup diecezjalny tarnowski Józef Życiński, zaś współkonsekratorami arcybiskup Ignacy Tokarczuk, biskup diecezjalny przemyski, oraz Piotr Bednarczyk, emerytowany biskup pomocniczy tarnowski. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „In nomine Domini” (W imię Pana).

W 1991 bp Jan Styrna został ustanowiony wikariuszem generalnym diecezji. W kurii diecezjalnej pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Wydziału Duszpasterstwa Ogólnego. W jego kompetencjach znajdowały się: duszpasterstwo specjalistyczne, działanie Wydziału Katechetycznego oraz sprawy personalne wikariuszy. Był ponadto przewodniczącym Komisji Kaznodziejskiej, należał do diecezjalnej rady kapłańskiej, a także przewodniczył Komisji II Ogólnopolskiego Synodu Plenarnego w diecezji tarnowskiej.

2 sierpnia 2003 decyzją papieża Jana Pawła II został przeniesiony na urząd biskupa diecezjalnego diecezji elbląskiej. Ingres do katedry w Elblągu odbył 23 sierpnia 2003. W październiku 2013 ze względu na stan zdrowia złożył rezygnację ze sprawowanego urzędu.

Papież Franciszek przyjął ją 10 maja 2014. Do czasu objęcia diecezji przez jego następcę Jacka Jezierskiego, które nastąpiło 28 maja 2014, zlecono mu pełnienie funkcji administratora apostolskiego diecezji.

W niedzielę 2 października 2022 o godz. 16.00 w katedrze św. Mikołaja w Elblągu odprawiona zostanie Msza żałobna. W poniedziałek 3 października 2022 o godz. 12.00 odprawiona zostanie z kolei – Msza pogrzebowa, a po Mszy nastąpi złożenie ciała zmarłego w krypcie biskupów elbląskich.

Kościół katedralny pw. św. Mikołaja w Elblągu

Niedziela 2. października 2022
15:30 wprowadzenie trumny z ciałem Księdza Biskupa do kościoła katedralnego i uroczyste nieszpory żałobne;
16:00 Msza św. żałobna; po Eucharystii czuwanie modlitewne;
17:30 wyprowadzenie trumny z ciałem z katedry;

Poniedziałek 3. października 2022
11:00 wprowadzenie trumny z ciałem Księdza Biskupa do kościoła katedralnego; uroczysta jutrznia żałobna oraz różaniec święty za Zmarłego;
12:00 Msza św. żałobna i złożenie ciała Księdza Biskupa w Krypcie Biskupów Elbląskich.

Mobilizacja w Rosji. Komentarz gen. Samola